主角忘了他是受[穿书]
主角忘了他是受[穿书]最新章节：
“这个……”金童话还没说完，就被韩立出声打断了
杨毅云眯起眼，脚下一动也冲了过去，不过他的目标乃是仙石果树，要将仙石果树连根拔起
杨毅云缓缓起身，看着欧阳玉清声音沙哑道：“玉清星儿……”
咳咳……忘记介绍了，这是我儿子许强的老板，杨先生
其不说腾蛇对土精元的嫉妒，和自言自语的嘀咕自我鼓励
段舒娴今天下午正好五点半下班，她可以去好好的挑一挑，怎么说，也得送好一点的
她没有做到杀伤别人，却聪明的保护好了自己，这让她终于来到了可能会隐约抱团的阶段
过了好一会，父亲发出一声长长的叹息，继续拖着那年迈的步子走自己的卧室
下身开始一下一下的抖动，玉白的双腿不安的伸直曲起，反反复复
青铜仙鹤飞在半空之中，将这一幕尽收眼底
主角忘了他是受[穿书]解读：
“ zhè gè ……” jīn tóng huà hái méi shuō wán ， jiù bèi hán lì chū shēng dǎ duàn le
yáng yì yún mī qǐ yǎn ， jiǎo xià yī dòng yě chōng le guò qù ， bù guò tā de mù biāo nǎi shì xiān shí guǒ shù ， yào jiāng xiān shí guǒ shù lián gēn bá qǐ
yáng yì yún huǎn huǎn qǐ shēn ， kàn zhe ōu yáng yù qīng shēng yīn shā yǎ dào ：“ yù qīng xīng ér ……”
hāi hāi …… wàng jì jiè shào le ， zhè shì wǒ ér zi xǔ qiáng de lǎo bǎn ， yáng xiān shēng
qí bù shuō téng shé duì tǔ jīng yuán de jí dù ， hé zì yán zì yǔ de dí gū zì wǒ gǔ lì
duàn shū xián jīn tiān xià wǔ zhèng hǎo wǔ diǎn bàn xià bān ， tā kě yǐ qù hǎo hǎo de tiāo yī tiāo ， zěn me shuō ， yě dé sòng hǎo yì diǎn de
tā méi yǒu zuò dào shā shāng bié rén ， què cōng míng de bǎo hù hǎo le zì jǐ ， zhè ràng tā zhōng yú lái dào le kě néng huì yǐn yuē bào tuán de jiē duàn
guò le hǎo yī huì ， fù qīn fā chū yī shēng cháng cháng de tàn xī ， jì xù tuō zhe nà nián mài de bù zi zǒu zì jǐ de wò shì
xià shēn kāi shǐ yī xià yī xià de dǒu dòng ， yù bái de shuāng tuǐ bù ān de shēn zhí qū qǐ ， fǎn fǎn fù fù
qīng tóng xiān hè fēi zài bàn kōng zhī zhōng ， jiāng zhè yí mù jìn shōu yǎn dǐ
